Author: Zabalgarbi

18 Aza

¿La Dinamarca del sur?

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

CRÓNICA GLOBAL

(Rubén Viñuales)

Reconozco que el Parlament no siempre es el lugar más interesante del mundo. Y eso que dada la importancia de los temas que se suelen tratar (a excepción del tema recurrente que todos ya sabemos y que me niego a ser yo quien lo nombre de nuevo) debería ser, cuanto menos, interesante escuchar lo que ahí acaece. Pero como casi siempre la teoría no sobrevive en contacto con la realidad.

Pero en uno de los últimos plenos, en medio de una tediosa sesión de preguntas al Gobierno por parte del mismo partido del Gobierno (ERC) a la consellera de Acción Climática, Alimentación y Agenda Rural, Teresa Jordà (ya pueden figurarse el pasteleo precocinado que ello supone haciendo preguntas ERC a su propia consellera de ERC), sucedió algo inesperado y que aún me tiene perplejo. La consellera dijo tan alegremente que se dictaría una moratoria​ en implantación de nuevas incineradoras, así como de ampliación de las ya existentes.

Esto puede parecer algo no tan grave, pero permítanme que les exponga la absoluta barbaridad que supone. Todos tenemos que ayudar a no acabar con nuestro planeta. Eso pasa por reducir drásticamente los gases de efecto invernadero (GEI) y por ello la Unión Europea y nuestra normativa estatal obligan a ello para llegar a una descarbonización completa, así como reducir dichos GEI.

Veamos primero qué acciones humanas generan más GEI en Cataluña. Con datos de 2017, el 31% los genera la industria, el 28% el transporte, el 15% la energía, el 11% la agricultura y ganadería, el 6% el residencial, el 5% los residuos y el 4% el sector servicios. Vemos como el 5% de esos GEI los genera el sector residuos, pero es que dentro de ese 5%, el 77% de los gases de efecto invernadero los generan los vertederos, no las incineradoras.

En Cataluña tenemos cuatro incineradoras y 25 vertederos. Hasta aquí, cualquiera diría que lo que hay que hacer es reducir los vertederos y apostar por las incineradoras, pero es que además en materia de vertederos hay una norma europea que obliga a que en el 2035 estas instalaciones solo admitan como máximo un 10% de la generación de residuos urbanos. Y la buena noticia es que ya se está trabajando desde hace años en mejorar las emisiones de las incineradoras y se conseguirá. Por lo tanto, lo que menos contamina de una de las actividades que menos contaminan aún contaminará menos.

Pero lo que dijo la señora Jordà significa que si no hay incineradoras solo cabe una posibilidad: más vertederos en Cataluña. Así de fácil, sin tapujos ni planes alternativos. Más vertederos en Cataluña.

Intentemos mirar al norte de Europa para ver cómo lo hacen ellos. He tomado de ejemplo Dinamarca, ya que siempre se autodenominan la Dinamarca del sur. Pues bien, en Dinamarca, país que ostenta una larga tradición de cuidado del medioambiente y que tiene una población muy similar a la de Cataluña, tienen 26 incineradoras. Veintiséis incineradoras y tan solo tienen cuatro vertederos. Recuerden los datos de Cataluña: cuatro incineradoras y 25 vertederos. Pero es que en Dinamarca la gestión de los residuos mediante vertedero supone tan solo el 1% respecto el 54% que representa en nuestra amada tierra. Y la solución para ello no es más vertederos, sino más incineradora y mejor recogida selectiva y más valorización energética.

Si quieren ser la Dinamarca del sur sería bueno empezar por copiar lo que funciona. Los experimentos con gaseosa, consellera Jordà, no con el futuro de nuestro planeta.

02 Aza

Eusko Jaurlaritzak, 2030erako, % 85 murriztuko du hondakindegira doazen hondakinen kopurua

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

EUSKO JAURLARITZA

Arantxa Tapia Ekonomiaren Garapeneko, Jasangarritasuneko eta Ingurumeneko sailburuak, gaur, 2030erako Euskadiko Hondakinen Prebentzio eta Kudeaketa Planaren gako nagusiak azaldu ditu Gobernu Kontseiluan; planak Euskadik datorren hamarkadan jarraitu beharreko estrategia markatuko du. Eusko Jaurlaritzak 2030erako honako helburu hauek aurreikusten ditu: % 30 murriztea hondakinak sortzeagatiko tasa; hiri-hondakinen gaikako bilketa % 85era arte areagotzea; hondakin ez-arriskutsuen % 85 berrerabiltzea eta, hala, bigarren mailako material bilakatzea, eta % 15 baino gutxiagora murriztea hondakindegietan ezabatzea.

Kalkulatzen da datozen hamar urteotan 2030erako Euskadiko Hondakinen Prebentzio eta Kudeaketa Plana betearazteak 97 milioi euroko inbertsioa ekarriko duela. Horretarako, honako hauek lortzeko ekintza ugari izango dira abian: materialen zirkulartasuna lortzea, alegia, produktu berriak fabrikatzeko berriro erabili ahal izatea; klima-aldaketa arintzea; gardentasuna eta trazabilitatea hondakinen kudeaketan.

Ekintza horien artean, honako hauek nabarmendu behar dira:

  • Isurpena gutxituko duten eta hondakinak bigarren mailako material gisa berrerabiltzea sustatuko duten lehentasunezko inbertsioak
  • 2030era arte Euskadiko isurpenaren autosufizientzia bermatzea eta, paraleloki, isuria murriztea, hondakinetarako azken aukera gisa.
  • Legegintza-garapenak egitea hondakinen arloan (esparru-legeria, erabilera berriak gaitzeko eta isuria debekatzeko dekretuak, etab.)
  • Hondakinen isurpen- eta errausketa-kanona aktibatzea, Estatuko legeriarekin bat etorriz, hondakin bat isurtzea birziklatzea baino merkeagoa izan ezin delako premisarekin.
  • Ikuskaritzako eta zehapenerako baliabideak areagotzea, hondakinak kudeatzeko instalazioen egokitzapena eta funtzionamendu egokia bermatzeko.
  • Agregakinen, lurren eta bigarren mailako beste lehengai batzuen tarteko biltegiratzearen, egokitzapenaren eta kalitate-kontrolaren soluzio integral publiko-pribatua garatzea. Haren bidez, besteak beste, berrerabilerarako materialen gaineko kontrol handiagoa egin ahalko da.
  • Hondakin plastikoetarako behin betiko irtenbideak bultzatzea, hondakindegietan ez uzteko.
  • Lehentasunezko hondakinetatik datozen bigarren mailako materialen erosketa publiko eta pribatu berdea sustatzea.
  • Ontzien goi-kalitateko berrerabileraren eta birziklapenaren prebentzioan eta sustapenean lan egitea.
  • Aldundiekin eta Osalanekin elkarlanean, egiturazko fibrozementu suntsitua biltzeko eta kudeatzeko plana prestatzea eta herritarren esku egotea.

Hondakinen Plan hori 2030erako Euskadiko Ekonomia Zirkularraren Estrategian eta Europako Itun Berdearen printzipioetan sartzen da, eta Euskadin ekonomia zirkularra errealitate bilakatzeko diseinatu da. Planean proposatzen diren ekintzak abiarazteak bide emango du Euskadin hondakinen sorkuntza nabarmen murrizteko, hondakinen baliozko materialak ateratzeko teknologiak sustatzeko eta bigarren mailako produktu horietarako merkatu egonkorra sortzeko.

Plan horrek parte-hartze eta informazio publikoko prozesu zabala izan du, eta 55 alegazio-dokumentu jaso dira, 182 alegazio desberdin dituztenak. 182 alegazioetatik 89 (% 49) osorik edo zati batean onartu dira, eta plangintza-dokumentuaren edo haren eranskinen testuan aldaketak eragin dituzte. 47 (% 26) Planean aurreikusitako edo jasotako iradokizun edo ekarpenei dagozkie. Gainerako % 25etik 17 (% 9) okerreko baieztapenei dagozkie, eta 29 (% 16) ezetsi edo desegokitzat jo dira, Plan horrek ezartzen duen ildo estrategikoarekin bat ez datozelako. Alegazioetan gehien nabarmendu diren alderdiak honako hauei buruzkoak dira: hondakinen kontabilitatea, itzultze- eta itzultze-sistema, hondakinen kanona, instalazioak kokatzeko irizpideak eta sektorekako ibilbide-orrien beharra, erabilerak gaitzeko eta hondakin-korronte desberdinak isurtzea debekatzeko dekretuekin batera.

Hondakinak Euskadin

Eskuragarri dauden azken zifren arabera, Euskadin hondakinen sorkuntza, 2018an, 6.089.377 tonakoa izan zen; alegia, % 4 jaitsi zen 2010. urtearekin alderatuta (erreferentziazko urtea Plan honetarako). Hondakin-kopuru horretatik, erdia baino gehiago, % 55, hondakin ez-arriskutsuena izan zen; % 20, eraikuntzako eta eraispeneko hondakinena; % 20, udal-hondakinena, eta % 5, hondakin arriskutsuena.

Hondakin horien tratamendua dela eta, % 1 baino gutxiago berrerabiltzeko prestatzen da; % 57 birziklatu egiten da; % 6 energetikoki balorizatzen da, eta % 37 nagusiki hondakindegian ezabatzen da.

Ekonomiaren ikuspuntutik, nabarmendu behar da aurrera egiten ari dela ekoitzitako BPGd-aren milioi bat euro bakoitzeko sortutako hondakin-kopuruarekiko urruntzean. Zehazki, 2018an, BPGd-aren milioi bat euro bakoitzeko 79 tona hondakin sortu ziren, eta, 2010ean, 95 milioi tona; alegia, % 17ko murrizketa egon da.

Hondakin ez-arriskutsuen isurpenaren kudeaketa

2030erako Euskadiko Hondakinen Prebentzio eta Kudeaketa Planak Euskadiko ekonomiak datorren hamarkadan izango dituen isurpen-beharrak jaso ditu. Hori horrela dakar Zaldibarko gertakariaren eta Mutiloako eta Larrabetzuko hondakindegiak itxi ondoren, datorren hamarkadarako aktibo dauden hamar hondakindegietan hondakin ez-arriskutsuak isurtzeko ahalmena 4.000.000 m3 ingurukoa dela. Aurreikuspena da Euskadiko ekonomiak 2030era arte 7.500.000 m3 isurtzeko ahalmena beharko duela.

Hondakinen isurketa pixkanaka egungo % 37tik 2030eko % 15era murrizteko, egungo zabortegiak egokitu beharko dira behar horri aurre egiteko. Hala ere, Eusko Jaurlaritzak egungo isurketa nahasiaren operatiboa aldatzea planteatzen du, eta zabortegi horiek biltegi bihurtzea, non hondakinak ordenatuta biltegiratzen diren etorkizunean aprobetxatzea errazteko.

18 Urr

Hondakinei buruzko Ingurumen-Hezkuntzarako Bizkaiko Zentroari laguntzen dioten 14 erakundeek lankidetza-hitzarmena berritu dute

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

BIZKAIKO FORU ALDUNDIA

Signus, Rafrinor, Koopera, Indumetal. Ecovidrio, Trienekens, Enviser, Cepsa, Valoriza, Zabalgarbi, Artigas ABEE, EVE, Eroski eta Sigausek zentro horren funtzionamendua babesten dute. Zentro horren helburua herritarrak sentsibilizatzea eta informatzea da, Bizkaian sortzen diren hondakinen prebentzio, berrerabiltze eta birziklatze arloetako prozesu guztien inguruan. Zentro honen helburua da herritarrak sentsibilizatzea eta informatzea Bizkaian sortzen diren hondakinen prebentzio, berrerabiltze eta birziklatze arloetako prozesu guztiei buruz, eta bertan kontsumo arduratsuaren moduei buruz lan egiten da, sortzen diren hondakinen ingurumen-inpaktuari buruz sentsibilizatzen da eta jarrerak eta jokabideak aldatzeko beharrari buruz ere hausnartzen da, ingurumen-hezkuntzako jardueren barruan.

Garbiker Foru Sozietate Publikoak Artigasko Ikasgelaren jarduera indartzeko eta bultzatzeko hainbat erakunderekin urtero sinatzen duen lankidetza-hitzarmena berritu du gaur. Gela horretan dago Hondakinei buruzko Ingurumen-Hezkuntzarako Bizkaiko Zentroa. Ecoembesek kofinantzatzen du eta honako enpresa eta erakunde hauek laguntzen dute akordio honen bidez: Signus, Rafrinor, Koopera, Indumetal, Ecovidrio, Trienekens, Enviser, Cepsa, Valoriza, Zabalgarbi, Artigas ABEE, Eroski eta Sigaus.

Amaia Antxustegi Iraunkortasuna eta Ingurune Naturala Zaintzeko diputatuak hartu du parte hitzarmena sinatzeko ekitaldian, eta eskerrak eman dizkie erakunde horiei, proiektu horrekin eta ingurumenarekiko sentsibilizazioarekin duten konpromisoagatik. “Laguntza hori berriro eskertzen dut, eta ezinbestekoa da horrelako proiektu bati eusteko”, gaineratu du.

Hondakinei buruzko Ingurumen-Hezkuntzarako Bizkaiko Zentroaren helburua da herritarrak sentsibilizatzea eta informatzea, batez ere biztanle gazteak, Bizkaian sortzenn diren hondakinen prebentzio, berrerabiltze eta birziklatze arloetako prozesu guztien inguruan. Zentro horretan, adierazi den prozesu horretan kontsumo arduratsua izateko moduak lantzen dira, sortzen ditugun hondakinek ingurumenean duten eraginari buruz sentsibilizatzen da, eta ingurumen-hezkuntzako jardueren barruan jarrerak eta jokabideak aldatzeko beharrari buruzko hausnarketa egiten da.

30 Ira

ESWET defiende el papel de la valorización energética de residuos para reducir las emisiones de metano

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

RESIDUOS PROFESIONAL

La asociación europea de proveedores de tecnologías de valorización energética de residuos, ESWET, ha celebrado el reciente informe de la Comisión de Medio Ambiente del Parlamento Europeo que subraya la necesidad de reducir las emisiones de metano en el sector de los residuos, y ha defendido el papel que la conversión de residuos en energía puede representar en este sentido.

El metano es un potente gas de efecto invernadero (GEI): 84 veces más potente que el CO2 en un periodo de 20 años. Sin embargo, a diferencia del CO2 y otros GEI, las emisiones de metano -que representan el 11% del total de emisiones de GEI en la UE- no están reguladas adecuadamente en la Unión Europea.

En los últimos meses, diversas organizaciones internacionales han hecho saltar las alarmas sobre el impacto del metano en el medio ambiente. El reciente informe del IPCC, publicado en julio de 2021, advertía de la necesidad de reducir de forma contundente, rápida y sostenida las emisiones de metano para mantener controlado el calentamiento global.

A principios de 2021, el Programa de Naciones Unidas para el Medio Ambiente (PNUMA) identificó al sector de los residuos como el que tiene el mayor potencial de mitigación para reducir las emisiones de metano en Europa. Esto significa que abordar los vertederos es clave.

Como opción de último recurso en la jerarquía de residuos, los vertederos son la forma más contaminante de gestionar los residuos, tanto en términos de emisiones de GEI como de otros riesgos de contaminación para el aire, el suelo y las aguas subterráneas. Sin embargo, los vertederos siguen siendo la principal opción de gestión de residuos en varios Estados miembros de la UE. En 2019, más del 20% de los residuos sólidos municipales seguían depositándose en vertederos en Europa.

«El informe parlamentario demuestra que el Parlamento Europeo está tomándose en serio el problema del metano», ha afirmado Patrick Clerens, secretario general de ESWET. «Reconocer el papel de la conversión de residuos en energía para desviar los residuos no reciclables de los vertederos y reducir las emisiones de metano en el sector de los residuos, al tiempo que se recupera la energía y se reciclan los metales y otros agregados, sería un paso más en la dirección correcta», ha añadido.

Para 2035, no debería ir a los vertederos más del 10% de los residuos municipales de la UE. Para alcanzar este difícil objetivo europeo, es necesario apoyar claramente un sistema integrado de gestión de residuos. Y para ESWET, esto implica inversiones prioritarias en la prevención de residuos, la reutilización y el reciclaje, pero también en la recuperación de energía y el reciclaje de materiales a partir de los residuos.

11 Ira

“No tiene sentido seguir enterrando recursos valiosos en vertederos”

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

NOTICIAS DE GIPUZKOA

El presidente del Consorcio de Residuos de Gipuzkoa y diputado de Medio Ambiente, José Ignacio Asensio, destacó ayer la importancia de la valorización energética para evitar el consumo de combustibles fósiles y contribuir a disminuir las emisiones y frenar el cambio climático.

“No tiene sentido seguir enterrando recursos valiosos en vertederos para dejar una hipoteca ambiental a nuestros hijos e hijas”, señaló el diputado de Medio Ambiente, tras poner en valor el papel del Complejo Medioambiental de Gipuzkoa (CMG-1) para dotar al territorio de un sistema de gestión de residuos a la altura de los países más desarrollados de Europa.

Asensio realizó estas declaraciones ayer en el Centro cultural Tabakalera de Donostia donde se realizó la jornada El papel de la valorización energética en la economía circular.

El diputado también insistió en la importancia de transformar los residuos en recursos para reintroducirlos en el ciclo productivo y crear productos de valor añadido, resaltando que es esta la clave de la economía circular.

En el caso de Gipuzkoa, la planta de valorización del Complejo Medioambiental de Zubieta produce, a partir de residuos no reciclables, energía eléctrica suficiente (160.000 Mw.h./año) para abastecer las necesidades de 45.000 hogares del territorio.

Es la alternativa a enterrar 150.000 toneladas anuales de residuos en un vertedero, una opción que ha sido descartada en nuestro territorio.

En el encuentro organizado por el Departamento de Medio Ambiente de la Diputación foral de Gipuzkoa y el Consorcio de Residuos de Gipuzkoa (GHK), además de Asensio, participaron el director general de GHK, César Gimeno, y el director técnico de Waste-to-energy Agency City de Oslo, Jhonny Stuen, entre otros.

Tanto Asensio como el director de GHK recordaron al comienzo de la jornada que la Cumbre de París considera la valorización energética de residuos una fuente de energía renovable.

Durante la jornada el director técnico de Waste-to-energy Agency City de Oslo, analizó y expuso su experiencia sobre el reciclaje sin desperdicio.

Por su parte, Ángel Fernández Homar, presidente de la fundación para la Economía Circular, centró su ponencia en la energía producida a través de los residuos urbanos.

La directora de Medio Ambiente de la Zona Norte de SGS Tecnos, Ainhoa Mendivil, dio a conocer el control y seguimiento en componentes bióticos y abióticos en el entorno del Complejo Medioambiental de Gipuzkoa.

A parte, Carles Salesa, director del Consorcio de Residuos Maresme, explicó cuál es la planificación de infraestructuras y el rol de la valorización energética.

Por último, la directora de Sostenibilidad de Tirme, Amalia Cerdá, expuso la transición hacia una economía baja en carbono y circular y cuál es la contribución de la valorización energética de los residuos.

25 Abu

Cartas desde Singapur: El arte de la valorización energética

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

LA RAZÓN

¿Qué pasa cuando se tira algo a la basura? Cada español genera, de media, 1,2 kilos de residuos al día. Y quizá piensa que desaparecen por arte de magia. Ojos que no ven, planeta que se resiente. Ya lo arreglará Wall-E, el robot de Disney, allá por 2805, cuando los humanos hayan abandonado la tierra.

Cada año se generan en el planeta dos billones de toneladas de residuos, según el informe What a Waste 2.0 coordinado por el Banco Mundial. El 44% lo compone materia orgánica; el 17%, papel y cartón; el 14%, sin categorizar; el 12%, plásticos; el 5%, vidrio; el 4%, metal; el 2%, madera, y, el 2% restante, deshechos de goma y cuero. Cada año producimos más y se prevé que los dos billones de toneladas se conviertan en 3.4 en 2050. La gran mayoría, el 33%, se deposita en basureros abiertos; el 25%, en vertederos sin especificar; el 13.5% se recicla; el 11% se incinera; el 7.7% se deposita en vertederos sanitarios; el 5.5% se convierte en compost; el 4% en vertederos controlados; y el porcentaje restante se categoriza bajo “otros”.

El abuso de los vertederos sitúa a España a la cola de Europa en gestión de residuos. Una vez más, fallamos en la transición ecológica. Según un estudio publicado por G-Advisory del grupo Garrigues el pasado marzo, cada año enviamos 12.7 millones de toneladas, el 56.3% de nuestros residuos urbanos, al basurero. Reciclamos el 33.8% y solo el 9.9% se convierte en electricidad a través de la valorización energética o incineración. ¿Qué es esto y por qué es tan importante? Es el proceso por el cual se minimiza el volumen de residuos mediante su combustión produciendo vapor y electricidad. La basura genera un 245% más de emisiones en el vertedero que de esta manera. Según el mencionado informe “los vertederos emiten 772 kg CO2e por tonelada tratada, mientras que la valorización genera unas emisiones de 224 kg CO2e por tonelada tratada”.

Entonces, ¿por qué no lo hacemos? Porque hasta ahora nos salía más barato enviar nuestra basura en barco a Malasia. Que se encarguen otros. Típica actitud de país rico. Asia ha empezado a rechazar la importación de residuos y a devolver nuestros regalos envenenados. Según la categorización de países del Banco Mundial: el 34% de los residuos mundiales provienen de países ricos, lo que equivale al 16% de la población mundial; el 32% de los países con ingresos medio altos; el 29% de países con ingresos medios bajos y el 5% de países pobres. Estos últimos representan el 9% de la población mundial. A medida que las economías más pobres vayan urbanizándose este porcentaje irá variando.

Los residuos significan para nuestro país el 4% de las emisiones de gas de efecto invernadero (GEI). Recortar esta aportación puede ayudarnos a alcanzar los objetivos de emisiones del acuerdo de París para la desaceleración del cambio climático. La Unión Europea nos exige en materia de gestión de desechos urbanos rechazar la admisión de residuos valorizables en vertederos a partir de 2030, así como reducir al 10% la cantidad de desperdicios urbanos depositada en vertederos antes de 2035.

Qué nos puede enseñar Singapur? Precisamente el arte de la valorización energética. El país ha creado una isla a la que envían sus residuos en forma de ceniza. Para contextualizar, Singapur tiene una densidad de población de 7.810 personas por km2. Personas que generan de media al día 3,72kg de basura. Según la Agencia Nacional del Medio Ambiente (NEA), en 2019 se produjeron 7,9 millones de toneladas. Es decir, que el tratamiento de residuos ha de ser muy eficiente ante la escasez de terreno. El país cuenta con tres empresas que cumplen los requerimientos para recolectar basura pública: Alba W&H Smart City Pte Ltd, SembWaste Pte Ltd y 800 Super Waste Management Pte Ltd. Las tres cuentan con una licencia de siete años para operar y servir a los seis distritos en los que se organiza Singapur en materia de recolección de residuos. En España esta competencia, salvo que no tengan capacidad para asumir dicha carga, recae en los ayuntamientos. Una vez recolectados, se llevan a una de las cuatro plantas de incineración que hay al oeste del país: Las plantas de Senoko, Tuas, Keppel Seghers Tuas y Tuas South. Esta última es la que tiene una mayor capacidad de incineración: 4.400 toneladas al día. El resto contribuyen al total de 7.800 toneladas que quema Singapur diariamente. Actualmente, Mitsubishi está construyendo una nueva planta de incineración que podría llegar a incinerar 3.600 toneladas adicionales de basura al día. Este proceso de quema en el que la temperatura de los hornos ronda los mil grados centígrados, reduce el volumen de los residuos un 90%. De ahí se obtiene una mezcla de ceniza y metales que son posteriormente separados utilizando un imán. Tras la quema, los agentes contaminantes presentes en el humo son tratados antes de ser enviados a la atmósfera para asegurar la limpieza del aire. En el futuro, implementarán tecnologías de captura de carbono, actualmente en investigación, que servirán de esponja de emisiones. El proceso descrito genera alrededor de 1.600 MWh de electricidad al día. El 20% es consumida por la propia planta y el 80% restante se reintroduce en la red nacional. Este tratamiento contribuye al 2-3% de la demanda energética del país.

Las cenizas producidas se humedecen para que no se vuelen y se vuelcan a un camión cubierto por una capota rígida. Su destino: La estación de intercambio de Tuas marine. De ahí zarpará la barcaza hacia la isla de Semakau en un viaje de 3 horas (25km). Esta isla fue construida en abril de 1999 tras cuatro años de obras y un coste de 382.6 millones de euros. Una isla artificial de 350 hectáreas ganadas al mar con un perímetro de siete kilómetros. El espacio está aislado por una membrana impermeable y una capa de arcilla marina que evita que el lixiviado se vierta al mar. El camión lleno de ceniza llega al borde del lago artificial dentro de la isla y la precipita. Como es natural, el agua del lago se ve desplazada por la ceniza vertida, por lo que esa agua es filtrada y devuelta al mar para evitar su desborde. En la actualidad restan 157 hectáreas por llenar. Se prevé que Semakau alcance su límite en el 2035. Objetivo revisable ya que en 2012 el horizonte era el año 2045.

¿Y esa zona no queda inhabilitada? Cuando cada una de las células o piscinas se llena, se cubre con tierra y se replanta para convertirla en una zona verde. Desde 2005 la isla está abierta al público. Podría subir fotos a Instagram sin que nadie se diese cuenta de que estoy sobre toneladas de basura. Pero claro, el espacio se agota ¿y después? Se están investigando maneras de reutilizar la ceniza y convertirla en cemento o material de construcción para carreteras y aceras. Esto reduciría la cantidad de ceniza sumergida en la isla. No quita que haya que seguir reduciendo y reciclando nuestros residuos. Los ciudadanos jugamos un papel central en todo este puzle. Actualmente, la estrategia de gestión de basuras de Singapur pasa por la reducción del volumen de residuos mediante la incineración, el aumento del reciclaje, la reducción de ceniza que llega a la isla y la minimización de residuos a través del diseño de nuevos embalajes por parte de las marcas; desarrollando productos fáciles de reciclar. Estos esfuerzos se complementan con la aplicación de una tasa por emisiones de 3.14€/tCO2e a aquellas instalaciones que emiten 25 ktCO2e o más al año de forma directa. Todo contribuye al objetivo Zero Waste o basura cero del país que consiste en reciclar el 70% de la basura para el año 2030 y reducir al 30% la basura enviada a la isla de Semakau. Para esto hace falta mucho esfuerzo y educación por parte del ciudadano. No es una tarea exclusiva del gobierno del país. De ahí que, tergiversando la famosa frase de JFK, tengamos que preguntarnos qué podemos hacer por nuestra basura. La respuesta está en reparar, reducir, reutilizar y reciclar.

24 Abu

Euskadik eta Virginia estatuak energia berriztagarriak garatzeko eta ezartzeko hitzarmena sinatu dute

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

EUSKO JAURLARITZA

  • Arantxa Tapia sailburuak eta Brian Ball Virginia estatuko (Ameriketako Estatu Batuak) Merkataritza eta Negozio idazkariak gaur sinatu duten hitzarmenaren bidez, euskal enpresek estatu horretako proiektu eoliko nagusietan parte hartzea bultzatuko da.
  • Euskadiko industria eolikoak 100 enpresa baino gehiago eta 34.500 enplegutik gora biltzen ditu eta guztira 15.700 M€ baino gehiagoko fakturazioa du.
  • Euskadi eta Virginia zenbait arlotan arituko dira elkarlanean, hala nola energia eolikoan, energia fotovoltaikoan, sare adimendunetan, energiaren kudeaketan, hidrogenoan eta energia biltegiratzean.

Euskadi eta Virginia estatua (Ameriketako Estatu Batuak) elkarlanean arituko dira energia berriztagarriei aplikatutako teknologien garapenean eta ezarpenean, baita energiaren efizientzian eta biltegiratzean ere. Hitzarmena Arantxa Tapia Ekonomikoaren Garapen, Jasangarritasun eta Ingurumeneko sailburuak eta Brian Ball Virginiako Estatuko Merkataritza eta Negozio idazkariak gaur, telematikoki, zigilatu duten lanaren emaitza da.

Hitzarmena funtsezkoa da Euskadiko enpresek Ameriketako Estatu Batuetako estatu horretako proiektu eoliko nagusietan parte har dezaten. Hitzarmen horretan, bi erakundeek konpromiso irmoa hartzen dute zenbait arlotan elkarlanean aritzeko: energia eolikoan, fotovoltaikoan, sare adimendunetan, energiaren kudeaketan, hidrogenoan eta energia biltegiratzean.

Hitzarmena sinatu aurretik, Tapia sailburuak, Iñigo Ansola Energiaren Euskal Erakundeko zuzendari nagusiak, Ainhoa Ondarzabal Nazioartekotze Euskal Agentziako (BTI) zuzendariak eta Jose Ignacio Hormaeche Energiaren Kluster Elkartearen zuzendari nagusiak bilera egin dute Virginia estatuko ordezkaritzarekin. Bilera horretan parte hartu dute, halaber: Brian Ball Merkataritza eta Negozio kontseilariak, Trieste Lockwood Politika aholkulari nagusiak, Jennifer Palestrant Mehatze, Mineral eta Energia Saileko zuzendari laguntzaileak eta John Begala Merkataritza eta Negozioko idazkari laguntzaileak. 

Hitzarmen horretan honako lan-ildo nagusi hauek identifikatzen dira:

  1. Informazio trukea, jardunbide onak eta ekimen politikoak sustatzea, energia berriztagarriko, energia-efizientziako eta energia-biltegiratzeko teknologien garapena eta erregulazioa bultza dadin.
  2. Energia berriztagarriko instalazioen, energia-efizientziako sistemen eta energia biltegiratzeko instalazioen finantzaketarekin eta arriskuen kudeaketarekin lotutako erronken identifikazioan eta azterketan lan egitea.
  3. Energia berriztagarrien instalazioetan sortutako elektrizitatearen interkonexio elektrikoari eta elektrizitate hori sarean integratzeari buruzko ezagutza teknikoen transmisioa bultzatzea.
  4. Energia berriztagarrien inguruko hainbat gairi buruzko ezagutzak partekatzea, hala nola horniketa-katea, kontsumoa, sareko integrazioaren interkonexioa, energia berriztagarriko instalazioen erabilera optimizatzeko sistemaren plangintza, energia berriztagarriak eskaintzen dituen onurei buruzko informazioa eta prezio-murrizketak lortzeko erabil daitezkeen estrategiak.

Euskadi da parke eoliko baten balio-kate osoa estaltzen duen munduko eskualde bakarretako bat, eta Ameriketako Estatu Batuetan offshore sektore eolikoa, berriz, sektore hasiberria da; hartara, Adimen Memorandum hau funtsezkoa da euskal enpresek Virginian aurreikusitako proiektu eoliko nagusietan parte hartzeko aukera izan dezaten.

  • Coastal Virginia Offshore Wind Project: offshore proiektua, Virginia Beach kostaldetik 43 km-ra kokatzen dena. Siemens Gamesa enpresaren bi turbina zituen hasierako fasea 2020an eraiki zen, eta Ameriketako Estatu Batuetan abian den bigarren offshore parke eolikoa da. Merkataritza-zabalpena 2024rako aurreikusten da —180 turbinarekin—, eta Ameriketako Estatu Batuetako offshore proiekturik handiena izango da.
  • Kitty Hawk Offshore Wind Project: Virginia eta North Carolina estatuetako kostaldeko Outer Banks uharteetatik 27 miliatara parke bat garatzeko proiektua. Parkea eraikitzeko lehen faseari 2024an emango zaio hasiera, guztira 2.500 MW-eko ahalmenarekin.

Euskadiko energiaren arloko industriaren ahalmena

Euskal industria posizio aurreratuan dago energia eolikoaren arloan, eta nazioartean aitortutako ‘end-to-end’ egitura du garapen eolikoaren prozesu osoan.

Paradoxikoki, beste autonomia-erkidego batzuekin alderatuta, Euskal Autonomia Erkidegoan potentzia eolikoaren garapena txikia den arren, Euskal Autonomia Erkidegoko industriak negozio eolikoaren arloko jarduera guztiak estaltzen ditu, enpresa-sare sektorial indartsu eta bakarrarekin.

Ildo horretatik, parke eolikoak garatzeko behar besteko gaitasuna duten euskal enpresak daude, hasi azterketak, diseinua eta plangintza egiteko lehen faseetatik eta jarraitu parkeak abian jarri arteko eraikuntza eta instalazio faseetatik, barnean direla fase horiekin lotutako jarduera guztiak. Bestalde, haize-sorgailuak fabrikatzeko eta parkeak sustatzeko jardueren inguruko industria osagarria ere sortu da, osagaiak fabrikatzen dituena, kontrol-teknologiak egiten dituena eta abar. Hori dela eta, industria eolikoak beste azpisektore batzuk ere bultzatzen ditu (osagaiak, telekontroleko sistemak, eta abar).

Euskal industria, berez, teknologia eta produktuen esportatzailea da, eta energia eolikoaren arloko euskal enpresa handiak nazioartean garatzen ari dira. Arlo horretan, Euskadiren aitorpena erabatekoa da, eta horren lekuko dugu 2019an energia eolikoaren arloko Europako jardunaldirik garrantzitsuena antolatu izana, Wind Europe 2019. Jardunaldi horretan guztira nazioarteko 400 enpresek hartu zuten parte, tartean zirela 55 euskal enpresa. Jardunaldi hori berriro antolatuko da Bilbon 2022an, sektore eolikoaren euskal enpresa-sare indartsuaren aitorpena berretsiz.

Euskadiko industria eolikoak 100 enpresa baino gehiago eta 34.500 enplegutik gora biltzen ditu eta guztira 15.700 M€ baino gehiagoko fakturazioa du.

Bestalde, energia eolikoa instalatzeko hurrengo hamarkadako proiekzioak kontuan hartuta —300 GW-ra irits daitekeela uste da—, Euskadik asko du irabazteko. Euskal Autonomia Erkidegoko industria eolikoa da Estatuko indartsuena, eta Espainia da teknologia horren esportazioen balio garbiaren arloan hirugarren herrialdea. Euskal Autonomia Erkidegoko enpresek merkatu horren kuota handia lor dezakete, betiere sektore horretan sendotzen jarraitzen badute, teknologia beren ingurunean eta Estatuan garatzen badute eta mundu mailan espero den garapenari begira kokatzen badira.

09 Abu

Garbigune mugikorren zerbitzua maizago eta denbora gehiagoz emango da Bizkaiko udalerrietan

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

BIZKAIKO FORU ALDUNDIA

Bizkaiko Foru Aldundiak mota horretako lau edukiontzi berri erosi ditu; beraz, zerbitzua aldi berean eman ahal izango da udalerri gehiagotan, eta bi astez luzatu ahal izango da urtean bi aldiz. Ekimen hori lurraldeko udalekin adostu da, eta Garbikerrek eta Iraunkortasuna eta Ingurune Naturala Zaintzeko Sailak ezarririk dituzten etengabeko hobekuntzako prozesuen barruan kokatzen da. Zerbitzu honen eta aplikatutako hobekuntzen azken helburua herritarrei birziklapena erraztea eta hurbiltzea da, Bizkaiko hondakinen kudeaketa hobetzen laguntze aldera.

Bizkaiko Foru Aldundiak 2018az geroztik eskaintzen duen garbigune mugikorren zerbitzua hobetuko du, mota horretako lau edukiontzi berri erosiz. Horri esker, zerbitzua aldi berean eman ahal izango da udalerri gehiagotan, eta udalerri bakoitzean instalatzen diren maiztasuna eta denbora handitu egin ahal izango da. Hobekuntza hori gure lurraldeko udalekin adostu da, eta Garbikerrek eta Iraunkortasuna eta Ingurune Naturala Zaintzeko Sailak hondakinen kudeaketaren arloan ezarririk dituzten etengabeko hobekuntzaren arloko prozesuen barruan kokatzen da.

“Zerbitzu honek birziklapena herritarrengana hurbiltzeko helburua bete du eta, horrezaz gainera, gizartearen babes handia duen ekimen oso positibo gisa finkatu da. Garbigune mugikorrei erabilera zabala eman zaienez, bi norabidetan bideratutako hobekuntzak planteatu ditugu zerbitzuan. Alde batetik, garbigune mugikorren kopurua bitik seira igo da, eta, horrenbestez, zerbitzua udalerri gehiagotan eman ahal izango da aldi berean. Eta, beste alde batetik, garbigune horietako bakoitzak herrietan igarotzen duen denbora eta maiztasuna handitu dira. Baldin eta orain arte urtean behin astebetez egoten baziren leku berean, orain bi astez eta urtean bitan egongo dira. Hobekuntza horiek gure lurraldeko udalekin adostu ditugu, eta aplikatu egin ditugu; izan ere, garbigune mugikorretan ematen dugun zerbitzua hurbiltzen dugun heinean, errazago erabiltzen dugu eta, hainbestez, Bizkaiko hondakinen kudeaketa hobetzen laguntzen ari gara”, azaldu du Amaia Antxustegi Iraunkortasuna eta Ingurune Naturala Zaintzeko diputatuak. Udalerrietako zentroetan egongo diren bi asteetan, edukiontzi horiek eguneko 24 orduetan erabili ahal izango dira.

Lau garbigune mugikor berriek zerbitzu hori ematen zuten aurreko bien estetika eta funtzionaltasuna mantenduko dute. 2 x 1,20 x 3,80 metro dituzte eta baserri itxura dute. Metalezkoak dira, eta sendoak (ekintza bandalikoei aurre egiteko modukoak). Pilak, CDak, DVDak eta cassetteak biltzeko prestatuta daude; honako gaiak jasotzeko ere prestaturik daude: etxeko olioa, etxetresna elektriko txikiak (plantxak, irabiagailuak, mikrouhin-labeak…), aerosolak, kableak, mugikorrak, sukaldeko tresnak (zartaginak, lapikoak…), metalezko eta plastikozko ontzi kutsatuak (pinturak eta disolbatzaileak), xurgatzaile kutsatuak (pinturak eta disolbatzaileak), kontsumigarri informatikoak (tinta-kartutxoak eta tonerrak), kafe-kapsulak (metalezkoak eta plastikozkoak) eta erradiografiak.

Era berean, garbigune mugikorren instalazioaren berri astebete lehenago emango zaie herri bakoitzeko herritarrei, garbigune mugikorretan onartzen diren hondakinak uzteko antolatu ahal izan daitezen.

05 Abu

El Gobierno Vasco anuncia una nueva línea de ayudas para fomentar la economía circular en Euskadi

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

RETEMA

El programa Euskadi Next 2021-2026 se ha configurado como el programa de inversiones para la recuperación, la transformación y la resiliencia de Euskadi del Gobierno Vasco, en coordinación con las tres Diputaciones Forales y los ayuntamientos de las tres capitales vascas; un programa que reúne un conjunto de iniciativas públicas y público-privadas diseñadas para afrontar los retos de la transición energético-ecológica, la transición digital y la cohesión social.

El importe asignado a la CAPV se reparte entre los siguientes planes y programas: el Plan de Apoyo a la Implementación de la normativa de Residuos, el Plan del Impulso al Medio Ambiente (PIMA Residuos) y el Programa de Economía Circular. Próximamente, el Departamento de Desarrollo Económico, Sostenibilidad y Medio Ambiente del Gobierno Vasco publicará una Orden de subvenciones para el fomento de la economía circular en Euskadi.

Para explicar en detalle el contenido de estas ayudas y poder resolver cualquier duda sobre la solicitud, la sociedad pública Ihobe —Secretaría Técnica de Udalsarea 2030— celebró el pasado lunes 26 de julio una jornada informativa dirigida a ayuntamientos, mancomunidades, entidades comarcales y consultoras de servicios ambientales del País Vasco. La jornada contó con la participación de Amaia Barredo, viceconsejera de Sostenibilidad Ambiental, y Javier Agirre, director de Calidad Ambiental y Economía Circular del País Vasco.

Esta nueva Orden de subvenciones del Gobierno Vasco, que previsiblemente será publicada en octubre de 2021, tendrá un importe total de 13.414.105,94 €, que se desglosarán en cuatro líneas de apoyo:

  • Línea 1. Implantación de nuevas recogidas separadas, especialmente biorresiduos, y mejora de las existentes, con 4.446.105,41 €.
  • Línea 2. Construcción de instalaciones específicas para el tratamiento de los biorresiduos recogidos separadamente, con 2.182.475,04 €.
  • Línea 3. Construcción de nuevas instalaciones de preparación para la reutilización y el reciclado de otros flujos de residuos recogidos separadamente, con 5.286.834,50 €.
  • Línea 4. Inversiones relativas a instalaciones de recogida (como puntos limpios), triaje y clasificación (envases, papel, etc.), mejora de las plantas de tratamiento mecánico-biológico existentes y para la preparación de CSR, con un importe de 1.498.690,99 €.

El objetivo de las ayudas es acelerar las inversiones necesarias para mejorar la gestión de los residuos y garantizar el cumplimiento de las nuevas metas comunitarias en materia de gestión de residuos municipales y de envases y residuos de envases, fundamentalmente.

Estas subvenciones estarán dirigidas, por un lado, a los municipios u otras entidades locales (diputaciones forales, mancomunidades, cuadrillas, etc.), o los consorcios constituidos por dichas entidades locales y las sociedades públicas que tengan asumida la competencia de prestar los servicios de recogida o de tratamiento de residuos y que presenten proyectos sobre los servicios de su competencia para su financiación, para el caso de las ayudas previstas en las líneas 1, 2, 3 y 4.

Por otro lado, en el caso de las previstas en la línea 1, las ayudas también estarán dirigidas a entidades jurídicas públicas y privadas (empresas, asociaciones, gremios, fundaciones, entidades sin ánimo de lucro, escuelas y universidades, etc.) que generen residuos comerciales no peligrosos o domésticos generados en las industrias, y presenten un proyecto de recogida separada. Finalmente, podrán ser destinatarios los gestores de residuos, en los supuestos incluidos en las líneas 2, 3 y 4.

22 Uzt

EKOADRILA kanpaina aurkeztu dute Eusko Jaurlaritzak, Ecovidriok eta Ecoembesek, hondakinei “bigarren bizitzak” emateko eta Euskadik birziklapenean emandako erantzuna eskertzeko

Zabalgarbi Zabalgarbi Noticias EU

EUSKO JAURLARITZA

  • Euskadiko Hondakinen Plan berriak 2030ean gaikako bilketa % 75ekoa izateko helburua jasotzen du, kontuan izanik Euskadi gaur egun Estatu mailan aitzindaria dela % 63ko portzentajearekin “baina ezin dugu autokonplazentzian erori” dio Barredok
  • Kanal anitzeko dibulgaziozko kanpainak literalki emango die bizitza Detergenteberri, Lataburu, Kajaguren eta Fraskobideri, eta birziklatzearen garrantziari buruzko aholkuz eta opariz beteko dute Euskadi udaran
  • Ecoembesek azpimarratu duenez, “euskal gizarteak etxeko ontziak birziklatzeko duen konrpomisoa ukaezina da, eta hori erakusten ari da, baita egungo testuinguru zailean ere”
  • Ecovidrioren ustez “Euskadin beti aurkitu dugu lurralde eredugarria bat, lidergoa aldaketa klimatikoaren aurrean duen konpromisoan”

Kalean da jada Ecovidrio, Ecoembes eta Eusko Jaurlaritzaren birziklatze-kanpaina, ontziei bigarren bizitzak emateak duen garrantzia nabarmentzen eta Euskadik birziklatzen emandako erantzun-maila handia eskertzen oinarritua. Ekoadrilak uda osoan zehar animatuko du ondo birziklatzen jarraitzera, tona birziklatuen portzentajean Estatu mailan aitzindari izateko ez ezik, baita 2030erako Europako helburuekin lerrokatuta iristeko ere, ontzien % 75 berreskuratuta (gaur egun % 63koa da tasa).

Aurkezpen-ekitaldian, Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Jasangarritasuneko sailburuorde Amaia Barredok, eskualdeko Ecovidrioren generete Oskar Acedok eta Ecoembeseko Euskadiko ordezkari Jose Arrancudiagak parte hartu dute.

EKOADRILA “oso hemengoa” den kanpaina bat da, bizitza propioz —besteren artean birziklatutako ontzi bakoitzarekin sortzen dena— betetako ontzi-familiekin. Bigarren bizitza horiek irudikatzeko lau pertsonaia sortu dira, hitz egin, abestu eta birziklatzeagatik eskertzen digutenak, eta, gainera, esan egiten digute zergatik den keinu hori hain garrantzitsua, baita nola egin ere modu egoki batean.

Ekoadrilak bizitza hartu du 6 astetan Euskadi osoan zeharkatzeko. Hala, birziklatzeari buruzko zalantzak argitu eta opariak banatuko ditu (% 100 kotoi organikoz egindako poltsa bat) Ekoadrila Test-en parte hartzen duten guztien artean. Hortaz, uda honetarako kanpaina dibulgatiboa, atsegina eta ludikoa izango dugu.

Bere protagonistak dira: Detergenteberri, plastikozko ontzien ondorengo. Lataburu, metalezko ontzi anitzen ondorengo. Kajaguren, kartoien eta paperen ondorengo. Eta Fraskobide, beirazko botilen eta txarroen ondorengo. Pertsonaia horiek eskerrak ematen dizkigute birziklatzeagatik, eta orain bezain ondo birziklatzen jarraitzera animatzen gaituzte.

 

 

Kanpaina didaktikoa: Kanpainak osagai didaktiko nabarmen bat du, birziklatzeari buruzko zalantza batzuk argitzeko geratzen baitira oraindik, eta kanpaina honek horiek argitzen lagunduko du.

Kanal anitzeko komunikazioa: Birziklatzearen aldeko mezuak ahalik eta hedapen handiena izateko, kanpaina askotariko hedabideetan egongo da presente, 360º komunikazio-estrategia bati esker: prentsa-iragarkiak, metro-mupiak, autobusen markesinak, foiletoak, telebistako spotak, irratiko iragarkiak, sare sozialetakoak edo web honetan: www.ekoadrila.eus

@detergenteberri @kajaguren @fraskobide ontziek beren profil propioa izango dute Instagramen, eta @ekoadrila-ren baterako perfil bat Facebooken. www.ekoadrila.eus webgunean aholkuak aurkitu ahal izango dira birziklatzeari buruz, eta 4 esperientzia iraunkor bikainen zozketan parte hartu ahal izango da, birziklatze-testa betetzeagatik soilik. Kanal anitzeko kanpaina hau uda osoan egongo da indarrean Euskadin eta irailaren lehenengo astean amaituko da.

Ecoembesen esanetan, “Euskal gizarteak etxeko ontziak birziklatzeko duen konpromisoa ukaezina da. Gaur egungoa bezalako testuinguru zail batean erakusten ari da hori, gure planetarentzat hainbeste onura dituen keinu txiki hau indartu baitute. Horri esker, ekonomia zirkularrerantz pauso sendoak ematen jarrai dezakegu eta etorkizunari baikorrago begiratu.”

Bestalde, Ecovidriok adierazi duenez, “Euskadin beti aurkitu dugu lurralde eredugarria bat, aitzindaria klima-aldaketaren aurrean duen konpromisoan. Osasun-krisiaren erdian, Euskadiko herritarrek beira edukiontzi berdean uzten jarraitu dute, aurreko ekitaldietan baino maizago, eta horrek erakusten du ohitura hori oso finkatuta dagoela herritarren artean “.

Hondakinen kudeaketa eraginkor baten aldeko apustua

Euskadik eztabaigadai eta tramitazioan dauka 2030 epemugako hondakinak prebenitzeko eta kudeatzeko plana. Hondakinen sorreraren korronte nagusietako bat udal-eremukoa da, non urtean 1 milioi tona baino zerbait gehiago sortzen dugun; 481 kg/biztanle urteko ratioa, alegia. Kopuru hori % 2,2 jaitsi da 2010. urtearekin alderatuta (492 kg/bizt. eta urteko), eta helburutzat planteatzen da —sortzen ez dena baino hondakin hobeagorik ez dagoela printzipioaren pean— 2030erako tasa hori % 10 murriztea.

Naiz eta 2020 osoan covid-19agatik bizitako salbuespenezko egoera gorabehera, gaur egun oraindik ere baldintzatzen gaituena, hondakinen gaikako bilketa edo bereizketa eta hondakin-tipologia bakoitzerako aurreikusitako edukiontzien erabilera berriro kontsolidatu da, ingurumenaren alde euskal gizartean oso zabaldua dagoen praktika gisa. Ondorio hori atera da Euskadin hondakin horien bilketa-zerbitzua ematen duten tokiko erakundeek —251 udalerri ordezkatzen dituztenek— emandako herritarren partaidetza-datuetatik. Zifra horiek ziurtatu egiten dute urtetik urterako hazkundea gaikako bilketarako edukiontzietan —horia, urdina, berdea eta marroia— utzitako hondakin-kopuruan.

  • Euskadiko biztanle bakoitzak 24,4 kg hondakin —% 6,7 gehiago aurreko urtearekiko— utzi zuen edukiontzi horietan, plastiko, metal eta brikezko etxeko ontzietarako direnetan. Kopuru hori, azken bost urteetan, % 34 handitu da.
  • Bestetik, edukiontzi urdinean jasotako hondakin-kantitatea % 3,3 gutxiago izan zen; pertsona bakoitzak 32,5 kg paper eta kartoi utzi zituen bertan. Beherakada puntual bat da zeren eta, azken bost urteetan, % 3 handitu baita kantitate hori.
  • Beirazko ontziei dagokienez, gaineratu beharra dago covid-19ak markatutako urte horretan, edukiontzi berdeen bitartez, guztira 58.457 tona beirazko ontzien hondakin jaso zirela Euskal Herrian; herritar bakoitzak 26,3 kg/biztanle (90 ontzi inguru pertsonako).

Ingurumen Jasangarritasuneko sailburuordeak positiboki baloratzen du datuen hobekuntza, baita herritarrek egokiro erantzuten jarraitzea, kondizio gogorretan ere, baina adierazi duenez “ezin dugu eta ez dugu konformistak izan behar”. Bestetik, Barredok gaineratu duenez “Europatik ezartzen ari diren birziklatze-helburuak gero eta handiagoak dira eta ez dugu autokonplazentzian erori behar.” Europako helburuk horiek bete daitezen, Plan berriak % 75eko gaikako bilketaren helburua planteatzen du; orain % 63koa da Euskadin.

Udal hondakinetan oinarritzen bagara, eta batez ere loturiko lege-helburuak dituzten lehentasunezko korronteetan, hobekuntza nabarmendu beharko litzateke korronte birziklagarri guztietan: biohondakinak, ontzi arinak, beira, metala, zura, eta papera eta kartoia.

Helburu horiek lortze aldera, Eusko Jaurlaritzak, Hondakinak Prebenitzeko eta Kudeatzeko 2030 Plana sustatzen ari da, hainbat lan-lerro planteatzen ditu hondakin horien prebentziora eta baloraziora bideratuak. Euskadik, besteren artean, ondokoak planteatzen ditu: % 20ko murrizketa ontzi arinen sorkuntzan; edarien ontzien % 40 berrerabilgarriak izatea; ontzien hondakinen % 70 birziklatzea lortzea, eta PET botiletan % 30ean gehitzea material birziklatua.

Barredok dioenez “egunero gehiago eta hobeto jarraitu behar dugu bereizten, gaur egun birziklatzen ez diren materialez osatutako ontzietan edo bilgarrietan merkaturatzen diren produktuak erabiltzea edo erostea ekidinez. Neurriak indartzen eta sentsibilizatzen jarraitu behar dugu, etxeetan egiten den bereizketa doitzeko, zeren eta, oraindik ere, hondakinak ez dagozkien edukiontzietan uzten baititugu”.

Klima-aldaketaren aurka borrokatzea, beranduenez 2050ean klimaren neutraltasuna lortuz, erronka eta ahalegin handia da euskal gizarte osoarentzat, eta, horretarako, Eusko Jaurlaritzak BASQUE GREEN DEAL estrategia ezarri du. Gure etxeetan hondakin-zatiak bereiztea eta edukiontzietan behar bezala uztea bezalako keinu txikiak egitea herritarren aldetik ekarpen handia da CO2 isuriak murrizteko eta hondakinen kudeaketa publikoaren kostuak murrizteko.